Παναγία η Πορταΐτισσα στην Κορνοφωλιά του Έβρου.

ΓΕΥΓΕΝΙ ΓΕΦΤΟΥΣΕΝΚΟ
Ο μονόλογος του ανακαινιστή (Απόσπασμα)
Μετάφραση από τα ρωσικά: Γιάννης Μότσιος

Αγάπη μου είναι η κατεστραμμένη Εκκλησία
πάνω στο θολό ποτάμι των αναμνήσεων
πλάι στο νεκροταφείο με τους τενεκεδένιους σταυρούς,
τ’ αστέρι από κόντρα πλακέ πάν’ απ’ τα λείψανα
των ελπίδων που πέθαναν παράκαιρα.
Τοιχογραφίες ανακαινίζω με το φόβο
Ότι άρχισα πολύ αργά μαζί τους ν’ ασχολούμαι.
Μόνο τα ερείπια μας κάνουν πιο ανθρώπινους,
μόνο το πέρασμα του χρόνου ανακαλύπτει την αξία
αυτού που καταστράφηκε από τη θέληση των ανίδεων.
Περιοδικό ΣΥΝΑΞΗ, τεύχος 1ο, Ιανουάριος 1982, σελ. 68

Εικόνα:http://gerontes.files.wordpress.com/2010/09/panagiaportaitisaoq8.jpg


Σε χρόνια περασμένα η μνήμη. Ένα Δεκαπενταύγουστο έμεινα εκεί περιμένοντας το πανηγύρι με τη γιαγιά και τη θεία. Νηστεία αυστηρή, ούτε που την κατάλαβα. Παιχνίδια στην αυλή και το βράδυ κοιμόμασταν στο γυναικωνίτη. Στρωματσάδα τα παιδιά, οι μεγάλοι στο πόδι για την αγρυπνία. Απίστευτη εμπειρία. Στο φως των κεριών ψαλμωδίες και θυμιάμα, ύπνος γλυκός, όνειρα φτερουγίσματα αγγέλων. Εκεί για πρώτη φορά κατάλαβα πως είναι να χωράς με όλους μαζί στην ποδιά της Παναγίας.
Σ.ΓΚ.

Τιμάται στη μνήμη της Κοίμησης της Θεοτόκου. Μετόχι της μονής Ιβήρων του Αγ. Όρους Οι Ιβηρίτες Πατέρες εμπλούτισαν το μετόχι τους με το αντίγραφο της εικόνας της Παναγίας Πορταϊτισσας και με το άγιο λείψανο (δεξί πόδι του Αγίου Χαραλάμπους). Το κύριο πανηγύρι της Μόνης γίνεται στα Εννιάμερα της Παναγίας (Απόδοση της Κοιμήσεως, 23 Αυγούστου).