Σάββατο 17 Αυγούστου 2013

Σελίδες για την Ελένη Λαδιά...: Ελένης Λαδιά - Τό ἅγιο περιστέρι

Σελίδες για την Ελένη Λαδιά...: Ελένης Λαδιά - Τό ἅγιο περιστέρι: « Ἀμήν λέγω ὑμῖν ὅτι πάντα ἀφεθήσεται τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων τά ἀμαρτήματα καί αἱ βλασφημίαι ὅσας ἄν βλασφημήσωσιν· ὅς δ’ἄν βλασφημήσσωσιν· ὅς δ’ἄν βλασφημήσῃ εἰς τό Πνεῦμα τό Ἄγιον, οὐκ ἄν ἔχει ἄφεσιν εἰς τόν αἰῶνα, ἀλλ’ ἔνοχός ἐστιν αἰωνίου κρίσεως· ὅτι ἔλεγον, πνεῦμα ἀκάθαρτον ἔχει.» ( κατά Μᾶρκον 3, 28—31)

Ἀριστοκλῆς ὁ Πνευματοφόρος κοιμήθηκε έντός τῆς χαράδρας ὕπνον βαθύ, ὅμοιον μέ θάνατο. Τότε εἶδε ὄναρ ἤ ὅραμα ἤ ἀπλῶς φαντασίωση.
Γιά τήν τροφή του ἕνα τεράστιο κατάλευκο περιστέρι τοῦ ἔσταζε στό στόμα κρύο καί γλυκό χυμό. Κατόπιν τό πτηνό στεκόταν σέ μιά κορυφή τοῦ τοπίου καί, μολονότι ἀποτραβηγμένο καί σκεπτικό, φρόντιζε γιά τίς ἀνάγκες τοῦ κοιμώμενου: ἄνοιγε τά τεράστια φτερά του προστατεὐοντάς τον ἀπό τόν ἥλιο καί τήν βροχή αἰῶνες τώρα, ὅσο διαρκοῦσε ὁ ὕπνος.
Χρόνια ἀπασχολοῦσε τόν ἥρωά μας ἡ ὕπαρξη καί ἡ παρουσία τοῦ ἁγίου πνεύματος. Ἑφοδιασμένος μέ τά θεολογικά δόγματα περί ἐκπορεύσεως μόνον ἐκ τοῦ Πατρός, περί τῶν οίκουμενικῶν Συνόδων,καί κυρίως τῆς Β’ Ἐν Κων/λει τό 381 μχ περί τῆς θεότητός του, καί περί τῆς πνευματικῆς διαμάχης Μεγάλου Βασιλείου καί Εὐνομίου.
Τά σημεῖα ὅμως πού ξετρέλαιναν τόν νοῦ του θέτοντάς σέ κίνηση τόν διανοητικό του μηχανισμό ἦταν δύο ἐδάφια. Τό ἕνα ἀναφέρεται ἀπό τόν εὐαγγελιστή Ἰωάννη(16,)ὅπου ὁ Ἰησοῦς λέγει στούς μαθητές του περί τοῦ Παρακλήτου δηλαδή περί τοῦ Πνεύματος τῆς ἀληθείας, τοῦ χορηγοῦ τῆς ζωῆς, γιά νά φτάσει στήν τρομερή σάν ρομφαία φράση, πού συντάραζε τόν Ἀριστοκλῆ χρόνια τώρα. «Ἔτι πολλά ἔχω λέγων ὑμῖν, ἀλλἀ οὐ δύνασθε βαστάζειν ἄρτι. ὅταν δέ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας,ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν· οὐ γάρ λαλήσει ἀφ’ἐαυτοῦ, ἀλλ’ὅσα ἄν ἀκούσῃ λαλήσει, καί τά ἐρχόμενα ἀναγγελεῖ ὑμῖν.»
Τί πύρινα λόγια ἦταν αὐτά; Ἀποκάλυψε ὁ Ἰησοῦς πώς πολλά εἶχε νά μᾶς πεῖ, σκεφτόταν ὁ Ἀριστοκλῆς, ἀλλά δέν μπορούσαμε ἀκόμη νά τά ἀντέξουμε. Καί μόνον τό Ἅγιο Πνεῦμα θά μᾶς ὁδηγοῦσε στήν ἀλήθεια ἀναγγέλοντας ὄχι δικά του λόγια, ἀλλά ὅσα εἶχε ἀκούσει γιά τά μελλούμενα.
Αυτό τό ἐδάφιο συγκλόνισε τόν Ἀριστοκλῆ προτρέποντάς τον νά συσχετίσει ἀρχικῶς τόν ἀνθρώπινο ἐγκέφαλο μέ τόν ἅγιο Πνεῦμα, μέχρι πού ἀργότερα, μέσα στούς αἰῶνες ...


Για τη συνέχεια εδώ:http://eleniladia.blogspot.gr/2013/08/blog-post.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου