
Σε βλέπω να φεύγεις λίγο λίγο καθώς χάνεται το φως
και η ανατολή είναι πια μια χαμένη υπόθεση στο τέλος του ουρανού.
Σάλευαν δυο κρόταφοι γαλάζιοι
σαν έγερνες στο πλάι το κεφάλι
φιλί στα χείλη
η φλέβα στο λαιμό χτυπούσε αργά αγωνιώντας μην προδωθούν τα κλεμμένα μυστικά.
Μόνο τα μάτια κράτησαν το ψέμμα ως το τέλος.
Το σώμα φώναζε
ντελάλης του μεσημεριού
την προδοσία.
Σουλτάνα Γκαργκάνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου